فاش می‌گویم و از گفتۀ خود دلشادم *** بندۀ عشقم و از هر دوجهان آزادم

حافظ

تا به حافظ می‌رسیم، همزمان شگفتیهای حضور او در هستی، یکی پس از دیگری بر ما جلوه می‌کند. هر شگفتی ما را به شگفتی دیگر می‌برد.

- حافظ از زندگی می‌گوید و انسان مشتاق شناخت زندگی است. آینده رازآمیز‌ترین پرسش آدمی است.
- حافظ لسان‌الغیب است، اسرار پشت پرده را می‌داند و می‌تواند آنرا بر ما بگشاید.
- حافظ چنان با ایهام و اشاره و استعاره سخن می‌گوید، چنان با واژه‌ها و موسیقی آنها بازی می‌کند که شعر او چون صدای بال فرشتگان از آن‌سوی می‌آید و راز آن‌سوی می‌گشاید. در هر بیت او با استفاده از صنعت شعر و کلام، پیامهای گوناگونی نهفته است که هر مشتاقی را به تعبیر و تفسیری از حال‌ و روز، خواستها و آرزوهای خود می‌کشاند.
- حافظ نمایندۀ فرهنگ ایرانی و پارسی‌زبانان است. به همین دلیل شعرش از تمام ابعاد جهان اینان سخن می‌گوید.
- حافظ برای خواص وعوام، از هر دسته و گروه و سلیقه و منشی، پیامی دارد، لذا همه‌ کس مطابق میل و آرزوی خود مطلبی در شعر او می‌یابد.
- خود حافظ هم در اشعارش اشاراتی به فال گرفتن و زدن فال دارد، شاید همین جرقه¬ای بوده است برای شروع فال گرفتن از دیوان او:
رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چرا که حال نکو در قفای فال نکوست

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید