ابن هیثم
ابوعلی محمد بن حسن بن هیثم بصریبه اختصار ابن هیثم (۳۵۴–۴۳۰) ریاضیدان، اخترشناس، و فیزیکدان عرب در دوران طلایی اسلام بود.از او به عنوان «پدر نورشناسی مدرن» یاد میشود،او مشارکت عمده ای در اصول نورشناسی و بینایی داشتهاست. تأثیرگذارترین اثر او یعنی المناظر (زبان عربی: کتاب المناظر, "کتاب نورشناسی"), در طول سالهای ۱۰۱۱–۱۰۲۱ میلادی نوشته شدهاست.او همچنین دربارهٔ فلسفه، الهیات و پزشکی نیز نوشتهاست.
دانستههای زیادی از زندگی شخصی او در دست نیست. او در حدود ۳۵۴ قمری (۹۶۵ میلادی) در بصره، که در آن زمان تحت فرمان خاندان ایرانی آل بویه قرار داشت، زاده شد. او در سال ۱۰۲۰ میلادی در دورهٔ حکومت الحاکم (۹۸۵–۱۰۲۱ میلادی) به مصر رفت و سعی کرد جریان نیل را تنظیم کند. او هنگامی که به ممکن نبودن این کار پی برد، با وجود خشم خلیفه، کار را رها کرد ولی پس از مرگ خلیفه، دوباره به قاهره برگشت و با رونوشتنویسی از دستنویسهای علمی خصوصاً ریاضیاتی به گذران زندگی پرداخت. در ۴۳۰ قمری (۱۰۴۰ میلادی) درگذشت.شرح اصول اتاقک تاریک و اختراع ذرهبین از کارهای برجستهٔ این دانشمند مسلمان است که منجر به ساخت دوربین عکاسی گردید.به دید برخی پژوهشگران ابن هیثم نخستین دانشمند جهان است که سرعت صوت را محاسبه کردهاست. ابن هیثم با معیار متعارف اندازهگیری طول در زمان خود، که واحد ذرع بود، سرعت نور و دور کره زمین را اندازه گرفت. وی نخستین کسی است که ۷۰۰ سال قبل از نیوتن به بررسی ویژگیهای نور پرداخت. ابن هیثم را اولین دانشمندی میشناسند که از روش مبتنی بر آزمایش در کارهایش استفاده کرد.
ساجده صادقی ۳ سال پیش
فاطمه بنابفرویی ۳ سال پیش
فهیمه روتیوندغیاثوند ۳ سال پیش
فاطمه بنابفرویی ۳ سال پیش
برای درج دیدگاه باید ابتدا به عنوان کاربر به سایت وارد شده باشید.